[فعل]

introduire

/ɛ̃tʀɔdɥiʀ/

فعل بی قاعده فعل گذرا

[گذشته کامل: introduit] [حالت وصفی: introduisant] [فعل کمکی: avoir ]

1 داخل کردن وارد کردن

1.J'ai introduit la clé dans la serrure pour ouvrir la porte.

1. من برای باز کردن درب، کلید را در قفل وارد کرده‌ام.