3.Si tu croises Sophie, dis-lui de me rendre mon livre.
3.
اگر تو "سوفی" را دیدی به او بگو کتاب مرا برگرداند.
pour lui/à lui
برای او/به او
1.
Elles ont acheté ce cadeau pour lui.
1.
آنها این کادو را برای او گرفته است.
2.
Nous pensons à lui.
2.
ما به او فکر می‌کنیم.
2
خود [ضمیر تاکیدی]
شخصا
1.Lui, il est à Paris.
1.
او خودش در پاریس است.
2.Lui, il est toujours en retard !
2.
او خودش همیشه دیر می‌کند.
ضمیر تاکیدی lui
نکته:
lui می‌تواند ضمیر تاکیدی pronom tonique هم باشد که در فارسی ترجمه‌پذیر نیست. بیشتر برای تاکید بر فاعل جمله می‌آید. گاهی می‌توان در بعضی از شخص‌های افعال آن را به « خود » ترجمه کرد.