[اسم]

le maître

/mɛtʀ/

قابل شمارش مذکر

[جمع: maîtres] [مونث: maîresse]

1 استاد رئیس، صاحب، ارباب، مربی

1.Ce chien a perdu son maître.

1. این سگ صاحبش را گم کرده است.
2.Il est habitué à parler comme les maîtres .

2. او عادت کرده است مثل اربابان حرف بزند.
3.Le maître a puni Marie.

3. استاد "ماری" را تنبیه کرد.
4.Le maître nageur

4. مربی شنا