[اسم]

le malheur

/malœʀ/

قابل شمارش مذکر

[جمع: malheurs]

1 بدبختی بداقبالی

1.C'est ça, mon travail : mettre fin à leur malheur.

1. کارم این است : به بدبختی‌شان پایان دهم.
2.Ça porte malheur d'entreprendre un voyage le samedi !

2. شنبه به مسافرت رفتن بداقبالی می آورد !
3.Je suis attristé par son malheur.

3. بخاطر بداقبالی اش ناراحتم.
4.Quel malheur !

4. عجب بدبختی ای !