[اسم]

le manoir

/manwaʀ/

قابل شمارش مذکر

1 ملک اربابی

1.Elle a hérité d'un manoir de son grand-père aristocrate.

1. او از پدربزرگ اشرافی‌اش یک ملک اربابی به ارث برد.
2.La soirée d'Halloween était organisée dans un vieux manoir abandonné.

2. جشن هالوین در یک ملک اربابی متروک برگزار شد.