[فعل]

plaider

/plede/

فعل گذرا

[گذشته کامل: plaidé] [حالت وصفی: plaidant] [فعل کمکی: avoir ]

1 دفاع کردن (در دادگاه)

1.L'accusé a plaidé son innocence.

1. متهم از بی‌گناهی‌اش (در دادگاه) دفاع کرد.
2.Les avocats plaident la cause de leurs clients.

2. وکلا از پروندهای (حقوقی) موکلین خود (در دادگاه) دفاع می‌کنند.