[اسم]

la preuve

/pʀœv/

قابل شمارش مونث

1 مدرک سند

1.L'avocat a rassemblé les preuves de l'innocence de son client.

1. وکیل مدارکی برای بی‌گناهی موکلش جمع‌آوری کرد.
2.L'inspecteur n'a trouvé aucune preuve.

2. کاراگاه هیچ مدرکی پیدا نکرده است.