[فعل]

rouspéter

/ʀuspete/

فعل بی قاعده فعل ناگذر

[گذشته کامل: rouspété] [حالت وصفی: rouspétant] [فعل کمکی: avoir ]

1 نق زدن غر زدن

مترادف و متضاد ronchonner

1.Coincés dans un embouteillage, les automobilistes ne cessaient de rouspéter.

1. گیر افتاده در ترافیک، رانندگان دست از نق زدن برنمی‌داشتند.
2.Le client mécontent a rouspété pendant une heure.

2. مشتری ناراضی به مدت یک ساعت غر زد.