[صفت]

sédentaire

/sedɑ̃tɛʀ/

غیرقابل مقایسه

[حالت مونث: sédentaire] [مذکر قبل از حرف صدادار: sédentaire] [جمع مونث: sédentaires] [جمع مذکر: sédentaires]

1 یک‌جانشین

1.Les chasseurs nomades sont devenus des agriculteurs sédentaires.

1. شکارچیان کوچ‌نشین به کشاورزان یک‌جانشین مبدل شدند.