[صفت]

stupéfait

/stypefˈɛ/

قابل مقایسه

[حالت مونث: stupéfaite] [جمع مونث: stupéfaites] [جمع مذکر: stupéfaits]

1 مبهوت بهت‌زده، متحیر

1.Oui, je suis stupéfait de ce dernier prodige.

1. بله، من از این آخرین کار عجیب و غریب متحیر شدم.