[فعل]

çekiçlemek

/tʃecɪtʃlemˈɛc/

فعل گذرا

1 چکش زدن

1.Bakırcı, bakırı çekiçlemekte, ona bir biçim vermekteydi

1. مسگر در حال چکش زدن به مس بود، داشت به او شکل می‌‌‌داد.
2.Demirci demirleri çekiçliyor.

2. آهنگر آهن‌ها را چکش می‌زند.