1 . نور تابیدن
[فعل]

ışık tutmak

/ɯʃˈɯk tʊtmˈak/
فعل گذرا و ناگذر
صرف فعل

1 نور تابیدن

  • 1.Pencereye ışık tutunca camın kırıldığını fark ettik.
    1. وقتی به پنجره نور تابید متوجه شدیم شیشه شکسته است.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان