[فعل]

şaşırmak

/ʃaʃɯrmˈak/

فعل گذرا

1 تعجب کردن

1.Seni burada görünce çok şaşırdım.

1. وقتی تو را اینجا دیدم خیلی تعجب کردم.
2.Verdiğim cevaba o kadar şaşırdı ki bir dakika hiçbir şey söyleyemedi.

2. آنقدر از جوابی کع دادم تعجب کرد که یک دقیقه چیزی نتوانست بگوید.

1.Genç kızlar erkeklerin iltifatlarına nasıl karşılık vereceklerini şaşırmışlardı.

1. دختران جوان دست و پایشان را گم کرده بودند که چه جوابی به تمجید پسران بدهند.
2.O kadar aceleyle çıktı ki ne yapacağıma şaşırdım.

2. آنقدر با عجله بیرون رفت که دست و پایم را گم کردم که چکار می‌خواستم بکنم.