[فعل]

avutmak

/avʊtmˈak/

فعل گذرا

1 دلداری دادن تسلی دادن

1.Arkadaşımı avutabilmek için elimden geleni yaptım.

1. برای اینکه بتوانم دوستم را دلداری بدهم هر کاری از دستم برمی‌آمد انجام دادم.
2.Beni bebek gibi avutmak istiyordu.

2. من را مثل نوزاد دلداری می‌داد.