1 . تبله کردن
[فعل]

bel vermek

/bˈæl vɛrmˈɛc/
فعل گذرا
صرف فعل

1 تبله کردن شکم دادن

  • 1.Tekrar alçı yapmamız lazım, duvar bel vermiş.
    1. دوباره باید گچ‌کاری کنیم، دیوار تبله کرده است.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان