[فعل]

bocalamak

/bodʒaɫamˈak/

فعل گذرا

1 دودل شدن تردد داشتن

1.Onun karşısında ne yapacağamı bilemeyip bocaladım.

1. در مقابل او نمی‌دانستم چیکار بکنم و دودل بودم.