[اسم]

buyruk

/bʊjrˈʊk/

قابل شمارش

1 فرمان دستور، امر

مترادف و متضاد emir rica

1.Tanrı’nın buyruklarını yerine getirmişti.

1. فرمان‌های خداوند را به جا آورده بود.