[اسم]

ciritçi

/dʒiɾɪttʃˈɪ/

قابل شمارش

1 نیزه‌ انداز

1.Ciritçi ciriti attığı anda yere düştü.

1. نیزه انداز لحظه‌ای که نیزه را انداخت به زمین افتاد.