1 . همراهی
[اسم]

eşlik

/ɛʃlˈɪk/
قابل شمارش

1 همراهی

  • 1.Bir asker eşliğinde Başbakanlığa gittim.
    1. با همراهی یک سرباز به (دفتر) نخست‌وزیری رفتم.
تصاویر
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان