[فعل]

emretmek

/æmrɛtmˈɛc/

فعل گذرا

1 امر کردن دستور دادن

مترادف و متضاد emir almak

1.Ağabeyim garsona balıkları değiştirmesini emretti.

1. برادرم به پیشخدمت دستور داد ماهی‌ها را عوض کند.
2.Kimseye emretmek istemiyorum.

2. دوست ندارم به کسی دستور بدهم.