[فعل]

esirgemek

/esɪrɟemˈɛc/

فعل گذرا

1 دریغ کردن مضایقه کردن

1.Babam her zaman sevgisini bizden esirgedi.

1. پدرم همیشه محبتش را از ما دریغ کرد.
2.Çok param olursa senden esirgemem biliyorsun.

2. اگر خیلی پول داشته باشم از تو دریغ نمی‌کنم، می‌دانی.