[فعل]

hayret etmek

/hajrˈɛt ɛtmˈɛc/

فعل گذرا

1 تعجب کردن حیرت کردن

1.Ablam çalışkan olmasına rağmen sınavdan düşük not alınca hayret ettim.

1. تعجب کردم که خواهرم علی‌رغم اینکه درس‌خوان است از امتحان نمره پایین گرفت.
2.Öğretmen benim yanıtıma hayret etti.

2. معلم از جواب من تعجب کرد.