[فعل]

ihraç etmek

/ɪhrˈatʃ ɛtmˈɛc/

فعل گذرا

1 صادر کردن اخراج کردن، قطع ارتباط کردن

1.. Müdür geçen gün terbitesizlik yapan elemanını işten çıkardı.

1. مدیر کارمندش که روز گذشته بی ادبی کرده بود را اخراج کرد.
2.Şirketimiz yurt dışına çikolata ihraç ediyor.

2. شرکتمان به خارج از کشور کاکائو صادر می‌کند.