[فعل]

kabul ettirmek

/kabˈʊɫ ɛttɪrmˈɛc/

فعل گذرا و ناگذر

1 قبولاندن

1.Önerisini onlara kabul ettirmek için diller dökmüş.

1. برای اینکه پیشنهادش را به آنها بقبولاند زبان ریخته است.