1 . متنفر بودن
[فعل]

nefret etmek

/nɛfrˈɛt ɛtmˈɛc/
فعل گذرا
صرف فعل

1 متنفر بودن نفرت داشتن

  • 1.Bana yalan söylemenden nefret ediyorum.
    1. متنفرم از اینکه به من دروغ بگویی.
  • 2.Herkesten nefret ediyorum, herkes de benden.
    2. از همه متنفرم، همه هم از من.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان