[فعل]

tahammül etmek

/tahammˈøl ɛtmˈɛc/

فعل گذرا و ناگذر

1 تحمل کردن

1.Bence sadece çocukları için bu hayata tahammül ediyor.

1. به نظرم فقط به‌خاطر بچه‌هایش این زندگی را تحمل می‌کند.