[اسم]

temsilcilik

/tæmsɪldʒilˈɪk/

قابل شمارش

1 نمایندگی

1.Bir şirketin temsilciliğini yurt dışında yacakmış.

1. قرار است نمایندگی یک شرکتی را در خارج از کشور انجام بدهد.