[فعل]

yakalanmak

/jakaɫanmˈak/

فعل گذرا و ناگذر

1 گیر افتادن

1.Babam sabah işe giderken fırtınaya yakalanmış.

1. پدرم صبح هنگام رفتن به سرکار در طوفان گیر افتاد.