[اسم]

أَرْض

قابل شمارش مذکر

[جمع: أَرَاض]

1 زمین

1.تَدُورُ الأَرْض حَولَ الشَّمْس فِي سَنَة.

زمین در یک سال به دور خورشید می‌چرخد.
2.هُوَ سَقَطَ عَلَی الأَرْض.

او بر روی زمین افتاد.
3.هُوَ نَامَ عَلَى الأَرْض.

او بر روی زمین خوابید.