[اسم]

خَطَابَة

قابل شمارش مونث
[جمع: خطابَات]

1 شیوه سخنرانی فن خطابه، سخن‌پردازی

  • 1.عُرِفَتِ الخَطَابَةُ فِي الجَاهِلِيَّة وَازْدَهَرَتْ فِي العَصْر الإسْلامِي.
    فن خطابه در عصر جاهلی شناخته شد و درعصر اسلامی شکوفا شد.
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان