[صفت]

üblich

/ˈyːplɪç/

قابل مقایسه

[حالت تفضیلی: üblicher] [حالت عالی: üblichsten]

1 رایج معمولی

مترادف و متضاد gebräuchlich gewohnt normal unüblich

1.In Deutschland ist es üblich, früh zu Abend zu essen.

1. در آلمان رایج است که اول عصر چیزی بخورند.
2.wir verfahren nach der üblichen Methode

2. ما از روش رایج استفاده می‌کنیم.