[فعل]

abreisen

/ˈapˌʀaɪ̯zən/
فعل ناگذر
[گذشته: reiste ab] [گذشته: reiste ab] [گذشته کامل: abgereist] [فعل کمکی: haben ]
صرف فعل

1 خارج شدن راه افتادن، عزیمت کردن

  • 1.Frau Pauls ist schon gestern abgereist.
    1. خانم "پاوولز" دیروز عزیمت کردند.
  • 2.Ich reise morgen früh nach Österreich ab.
    2. من فردا زود به سمت اتریش راه می‌افتم.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان