[فعل]

bekriegen

/bəkrˈiːɡən/
فعل گذرا
[گذشته: bekriegte] [گذشته: bekriegte] [گذشته کامل: bekriegt] [فعل کمکی: haben ]
صرف فعل

1 جنگیدن

jemanden bekriegen
با کسی [علیه کسی] جنگیدن
  • 1. Der Kaiser ist ein frommer Mann, er bekriegt die Heiden.
    1. امپراتور مرد باایمانی است، او علیه کافران می‌جنگد.
  • 2. Sie bekriegen den Feind.
    2. آن‌ها با دشمن می‌جنگند.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان