[فعل]

beleidigen

/bəˈlaɪ̯dɪɡn̩/
فعل گذرا
[گذشته: beleidigte] [گذشته: beleidigte] [گذشته کامل: beleidigt] [فعل کمکی: haben ]

1 توهین کردن

  • 1.Ich wollte Sie nicht beleidigen.
    1. من نمی خواستم به شما توهین کنم.
تصاویر
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان