[فعل]

benennen

/bəˈnɛnən/
فعل گذرا
[گذشته: benannte] [گذشته: benannte] [گذشته کامل: benannt] [فعل کمکی: haben ]
صرف فعل

1 نامیدن نام‌گذاری کردن

  • 1.Der Angeklagte benannte mehrere Zeugen.
    1. متهم شاهدهای متعددی را نامید.
  • 2.Sie benannten den Neugeborenen nach dem Urgroßvater Alois.
    2. آن‌ها تازه‌متولد را بخاطر جد پدری "آلوئیس" نامیدند.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان