[فعل]

beunruhigen

/bəˈʔʊnˌʀuːɪɡn̩/
فعل گذرا
[گذشته: beunruhigte] [گذشته: beunruhigte] [گذشته کامل: beunruhigt] [فعل کمکی: haben ]
صرف فعل

1 مضطرب کردن ناراحت دادن

  • 1.Du bist so nervös. Beunruhigt dich etwas?
    1. تو خیلی عصبی هستی. آیا چیزی مضطربت می کند؟

2 مضطرب شدن ناراحت شدن (sich beunruhigen)

  • 1.Warum beunruhigst du dich?
    1. چرا مضطرب شده ای؟
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان