[فعل]

blühen

/ˈblyːən/

فعل ناگذر

[گذشته: blühte] [گذشته: blühte] [گذشته کامل: geblüht] [فعل کمکی: haben ]

1 شکفتن شکوفه دادن

1.Die Bäume blühen schon. Es ist Frühling.

1. درختان دارند شکوفه می‌دهند. این بهار است. [بهار شده‌است.]
2.Diese Blume blüht im Herbst.

2. این گل در پاییز می‌شکفد.