[فعل]

einschlagen

/ˈaɪ̯nˌʃlaːɡn̩/
فعل بی قاعده فعل گذرا
[گذشته: schlug ein] [گذشته: schlug ein] [گذشته کامل: eingeschlagen] [فعل کمکی: haben ]
صرف فعل

1 کوبیدن فرو آوردن

  • 1.einen Nagel in die Wand einschlagen
    1. یک میخ را دیوار کوبیدن

2 شکستن خرد کردن

  • 1.Der Einbrecher schlug die Scheibe ein.
    1. سارق شیشه پنجره را شکست.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان