[فعل]

entschuldigen

/ɛntˈʃʊldiɡən/
فعل گذرا
[گذشته: entschuldigte] [گذشته: entschuldigte] [گذشته کامل: entschuldigt] [فعل کمکی: haben ]
صرف فعل

1 بخشیدن

  • 1.Dieser Fehler ist nicht zu entschuldigen.
    1. این اشتباه نمی‌تواند بخشیده شود.
  • 2.Entschuldigen Sie bitte!
    2. لطفاً ببخشید [از شما عذر می‌خواهم]!
Entschuldigen Sie, dass...
ببخشید که ... [معذرت می‌خواهم که ...]
  • Entschuldigen Sie, dass ich Sie unterbreche.
    ببخشید که حرفتان را قطع می‌کنم.
mit etwas (Dat.) entschuldigen
عذری برای چیزی بودن
  • Sein Verhalten ist mit nichts zu entschuldigen.
    هیچ چیزی نمی‌تواند عذری برای رفتارش باشد.

2 معذرت‌خواهی کردن عذر خواستن (sich entschuldigen)

sich (bei jemandem) (für etwas) entschuldigen
(از کسی) (بابت چیزی) معذرت‌خواهی کردن
  • 1. Ich entschuldige mich für das Versehen.
    1. من بابت این اشتباه معذرت‌خواهی می‌کنم.
  • 2. Sie hat sich für ihren lrrtum entschuldigt.
    2. او بابت اشتباهش معذرت‌خواهی کرد.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان