[فعل]

ernten

/ˈɛʁntn̩/
فعل گذرا
[گذشته: erntete] [گذشته: erntete] [گذشته کامل: geerntet] [فعل کمکی: haben ]
صرف فعل

1 درو کردن برداشت کردن

  • 1.Getreide ernten
    1. درو کردن غلات
  • 2.Insgesamt haben wir 450 Beeren geerntet.
    2. مجموعا ما 450 دانه برداشت کردیم.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان