[صفت]

fromm

/fʀɔm/

قابل مقایسه

[حالت تفضیلی: frommer] [حالت عالی: frommsten]

1 مذهبی متدین

1.Der fromme Mann betete jeden Abend.

1. مرد متدین هر عصر عبادت می‌کرد.
2.Er führt ein sehr frommes Leben.

2. او زندگی‌ای بسیار مذهبی دارد. [مدیریت می‌کند.]