[فعل]

heben

/ˈheːbən/

فعل بی قاعده فعل گذرا

[گذشته: hob] [گذشته: hob] [گذشته کامل: gehoben] [فعل کمکی: haben ]

1 بلند کردن بالا بردن

1.Er hob das Kind auf seinen Arm.

1. او کودک را روی دستش بلند کرد.
2.Kannst du mir helfen? Das Paket kann ich allein nicht heben.

2. می‌توانی به من کمک کنی؟ این بسته را من نمی‌توانم تنهایی بلند کنم.
3.Mit einem Kran kann man schwere Lasten heben.

3. با یک جرثقیل آدم می‌تواند چیزهای سنگین را بلند کند.
4.Wenn Sie für diesen Vorschlag sind, heben Sie bitte die Hand!

4. اگر شما موافق این پیشنهاد هستید، لطفا دستتان را بلند کنید!