[فعل]

herausnehmen

/hɛrˈaʊsnˌeːmən/
فعل بی قاعده ضعیف فعل گذرا
[گذشته: nahm heraus] [گذشته: nahm heraus] [گذشته کامل: herausgenommen] [فعل کمکی: haben ]
صرف فعل

1 بیرون بردن بیرون آوردن

  • 1.Sie nahm zwei Pillen aus der Dose heraus.
    1. او دو تا قرص را از قوطی بیرون آورد.

2 دور کردن خارج کردن

  • 1.Sie hat das Kind sofot aus der Schule herausgenommen.
    1. او به سرعت کودک را از مدرسه خارج کرد.

3 کشیدن بیرون کشیدن

  • 1.Er hat meinen Zahn heraugenommen.
    1. او دندانم را کشید.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان