[فعل]

sich irren

/ˈɪʀən/

فعل بازتابی

[گذشته: irrte] [گذشته: irrte] [گذشته کامل: geirrt] [فعل کمکی: haben ]

1 در اشتباه بودن اشتباه کردن

1.Du irrst dich. Das Auto war nicht grün, sondern rot.

1. تو در اشتباهی. آن ماشین سبز نبود بلکه قرمز بود.
2.Ich habe mich in der Hausnummer geirrt.

2. من در مورد پلاک خانه اشتباه کردم.
3.Sie irren sich, in Mühldorf gibt es keinen Bahnhof.

3. شما در اشتباهید، در "مولدرف" هیچ ایستگاه قطاری وجود ندارد.