[فعل]

kränken

/ˈkʁɛŋkn̩/
فعل گذرا
[گذشته: kränkte] [گذشته: kränkte] [گذشته کامل: gekränkt] [فعل کمکی: haben ]
صرف فعل

1 رنجاندن اذیت کردن

  • 1.Deine Missachtung kränkt mich sehr.
    1. بی‌اعتنایی‌ات خیلی من را رنجاند.
  • 2.Ich wollte ihn nicht kränken.
    2. من نمی‌خواستم او را برنجانم.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان