[فعل]

mangeln

/ˈmaŋl̩n/
فعل ناگذر
[گذشته: mangelte] [گذشته: mangelte] [گذشته کامل: gemangelt] [فعل کمکی: haben ]
صرف فعل

1 کم داشتن کمبود داشتن

  • 1.Der Herr ist mein Hirte, mir wird nichts mangeln.
    1. پروردگار چوپان من است، من دیگر کمبودی ندارم.
  • 2.Für diese Aufgabe mangelt es ihm an Erfahrung.
    2. در این کار، او تجربه کمی دارد.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان