[فعل]

niederschlagen

/ˈniːdɐˌʃlaːɡn̩/

فعل بی قاعده فعل گذرا

[گذشته: schlug nieder] [گذشته: schlug nieder] [گذشته کامل: niedergeschlagen] [فعل کمکی: haben ]

1 به زمین انداختن بازاندن

1.Der Boxer schlug seinen Gegner in der ersten Runde nieder.

1. مشت‌زن حریفش را در اولین دور بازاند.
2.Der Regen hat das Getreide niedergeschlagen.

2. باران غله را به زمین انداخت.