[فعل]

rausbringen

/ʀaʊ̯sˈbʀɪŋən/

فعل بی قاعده فعل گذرا

[گذشته: brachte raus] [گذشته: brachte raus] [گذشته کامل: rausgebracht] [فعل کمکی: haben ]

1 بیرون بردن

1.Er wollte uns aus der Stadt rausbringen.

1. او می‌‌خواست ما را به بیرون از شهر ببرد.