[اسم]

der Ruhm

/ʁuːm/

غیرقابل شمارش مذکر

[ملکی: Ruhm(e)s]

1 شهرت آوازه

مترادف و متضاد berühmtheit Weltruf

1.Er fühlte sich unglücklich und all sein Ruhm und all seine Macht waren ihm nichts mehr wert.

1. او احساس ناراحتی می‌کرد و تمام شهرت و همه قدرتش دیگر برایش ارزشی نداشتند.
2.Jeder Schriftsteller strebt nach Ruhm.

2. هر نویسنده‌ای برای شهرت تلاش می‌کند.