[فعل]

schreien

/ˈʃraiən/

فعل بی قاعده فعل گذرا

[گذشته: schrie] [گذشته: schrie] [گذشته کامل: geschrien] [فعل کمکی: haben ]

1 فریاد زدن جیغ زدن، گریه کردن

1.Kinder, hört bitte auf, so laut zu schreien. Ich muss arbeiten.

1. بچه ها، لطفا اینقدر بلند فریاد نزنید. من باید کار کنم.
2.Unser Baby hat heute Nacht viel geschrien.

2. بچه ما امشب خیلی گریه کرد.